ای رسول ما چه این ها را بترسانی و چه نترسانی فرقی نمی کند.
 اینان ایمان نمی آورند.
چون خدا بر دلهایشان و نیز گوش ها و چشمانشان مهر خاموشی نهاده و برایشان عذابی سخت مهیا کرده است.
گروهی از مردم را می بینی که گویند ما ایمان آورده ایم به خدا و روز قیامت.
حال آنکه اینان ایمان نیاورده و دروغ می گویند.
می خواهند با این دروغشان خداوند و اهل ایمان را فریب دهند. 
هیهات که اینان نمی دانند که جز خود کسی را فریب نمی دهند.
در دلهایشان بیماری است و خدا نیز بر بیماریشان اضافه می کند و برایشان عذابی دردناک است چرا که همواره دروغ می گفتند.
و چون به آن ها بگویید در زمین فساد نکنید می گویند ما کارمان درست و اصلاح شده است.
اگاه باشید که آن ها فاسدند اما نمی دانند.
و چون به آنها بگویید ایمان آورید چنان که دیگران ایمان آوردند می گویند آیا ما هم مثل ایمان آورده ها احمق باشیم؟
بدانید و آگاه باشید که آن ها خود احمقند در حالیکه نمی دانند.
و چون به اهل ایمان می رسند می گویند ما ایمان آوردیم و وقتی با اهل شیطان خلوت می کنند می گویند ما با شماییم.
و همنشینی و رفاقتمان با اهل ایمان فقط برای این است که آنها را مسخره کنیم.
در حالیکه خدا آن ها را مسخره نموده و چند صباحی در سرکشیی و طغیانگری مهلتشان داده و دیر نیست که حیران بمانند.
آنان گمراهی را به راه راست خریدند در حالیکه این تجارتشان برایشان سودی نخواهد داشت و هرگز هدایت نمی شوند.
مثلشان مثل کسی است که آتشی بیفروزد و همین که آتش اطرافش را روشن کند خداوند روشنی اش را می برد و آن ها در تاریکی رها می شوند و هیچ نمی بینند.
آنها کر و کور و لالند و هیچ گاه به سوی خدا باز نمی گردند.