گاهی فراموش می کنیم که خواب یک نظامی در دوران جنگ و غیر جنگ تبعات و آثار و همچنین مجازات متفاوتی در بر خواهد داشت.

در این دوران که دیگر هر کسی در جامعه به این بینش و آگاهی رسیده دوران، دوران فرهنگ و عرصه، عرصه فرهنگ است؛ تمامی ارکان یک نظام باید آماده باش بوده و وضعیت جنگی به خود بگیرند. در حال حاضر که ما مورد تهاجم فرهنگی به صورت آشکار و غیر آشکار می باشیم، و در دورانی که بودجه های فرهنگی بیش از بودجه های نظامی است و در جنگی که همه قشر از جامعه ما را مورد هدف خود قرار داده است، بسیاری از مسئولین و تصمیم گیرندگان هیچ توجهی به این حوزه از نظام جمهوری اسلامی ندارند.

و خواب در دوران جنگ حکمش اعدام است.

شاید بسیاری از تصمیم گیرندگان فرهنگی می دانند که دارند چه می کنند که باید به شدید ترین وجه ممکن با آنها برخورد کرد و یا نمی دانند که دارند چه می کنند که باید با سیلی بیدارشان کرد زیرا که دیگر کار از نوازش و عزیزم بیدار شو گذشته است.

حتی باید به بسیاری از خودی ها نیز که داعیه دار اینند که انقلابی و ولایی هستند نیز، سیلی ای زد و از این خواب غفلت که ما می دانیم و ما خوبیم بیدارشان کرد. باید آنها را نیز مواخذه کرد که شما در این سالیان چه کرده اید. شما که بچه های انقلابی هستید (قبول!) ولایی هستید (قبول!)، اما شما چه کرده اید. چه تولید کرده اید؟؟؟؟ برای حجاب دختران و زنان ما چه کرده اید که حالا انتظار درو دارید؟؟؟

چرا از زنان و دختران این جامعه انتظار رعایت حجاب دارید در حالی که بذری نکاشته اید که درو کنید.

کدام طرح فرهنگی، تولید فرهنگی، ساخت هنری و یا .... را تولید کرده و به جامعه ارائه کرده اید که اکنون مشکل جامعه را در افراد بی حجاب و بی بندوبار می جویید.

وقتی شما در جنگ فرهنگ به طور منفعل نشسته اید و دائما در حال گرفتن ایراد از جبهه مخالف خود هستید انتظاری جز وضعیت موجود احمقانه است.

شما برای نشر فرهنگ امام و رهبر فرزانه در کشور خود و حتی در خارج از کشور چه برنامه ای داشته اید.

برای نشر فرهنگ مهدوی چه کرده اید؟؟؟؟

چقدر مک دونالد شده اید؟ چقدر هالیوود شده اید؟؟؟ چقدر باربی شده اید؟؟؟ چقدر آرنولد شده اید؟ چقدر جیم کری شده اید؟؟؟ چقدر فیلم های teenager ی (مورد پیند نوجوانان) ساخته اید؟؟ چقدر.........شده اید؟؟؟ که جذاب باشید و دوستتان داشته باشند و شما را انتخاب کنند نه اینکه اجبارا قبول کنند.

و چقدر کار کرده ایم که حالا از عموم جامعه انتظار داریم اصلاح شده باشند.

خواب مسئولین، خواب تصمیم گیرندگان، و عوامل فرهنگی در کشور جرمش بسیار بیشتر از جرم افراد بد دهن، بد حجاب، بی نماز، ..... است.

انقلابی در فرهنگ را آرزوست!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

و یادمان نرود خواب در دوران جنگ حکمش اعدام است.

دلنوشته ای از "ا.کویر"

به محض اینکه بچه ها چشم باز میکنند، اولین افرادی را که میبینند، پدر و مادرشان است. به همین دلیل رفتار پدر و مادر و افکاری که در مورد چیزهای مختلف دارند، تأثیر زیادی در زندگی و طرز فکر بچه ها میگذارد.

به همین ترتیب من هم مانند فرزندان شما، تأثیر زیادی از رفتار پدرم می پذیرم. هرچند پدرم همیشه از من می خواهد که افکارم را خودم انتخاب کنم اما من احساس میکنم که طرز فکر پدرم را دوست دارم زیرا این طرز فکر کمک بسیار زیادی به من در جنبه های مختلف زندگی ام نموده است و خدا را شکر میکنم که پدرم طرز فکر و رفتارهای خوبی برای تأثیر گذاشتن در من دارد.
یکی از این تأثیرها، تماشا نکردن تلویزیون است. پدرم معتقد است برای اینکه بتوانیم خودمان افکار و باورهایمان را بسازیم، باید برنامه ها و فیلمهایی را ببینیم که باورهای خوبی را در ما بوجود بیاورند و به ما انگیزه بیشتری برای موفقیت بیشتر بدهند.

ما در خانه تلویزیون نداریم اما از آنجا که من علاقه فراوانی به تماشای کارتون و فیلم دارم، پدرم کارتونهای بسیار زیادی را برایم تهیه نموده که ساعتهایی از روز را به تماشای آنها میگذرانم.
من نکات مهم زیادی که لازمه موفقیت هر بچهای میباشد را از بعضی از این کارتونها یاد گرفته ام و دوست دارم این نکات را به فرزندان شما نیز بگویم و موفقیتم را با آنها نیز تقسیم کنم.
چند وقت پیش ” کارتون درون بیرون ” را تماشا کردم که به نظرم نکات جالبی داشت.